Nu ruim een week in Athene!

30 Januari was de dag dat ik dan naar het (verre) Athene zou gaan voor 5 maanden. Na wat natte oogjes ben ik in het Vliegtuig gestapt om ervaring en kennis op te doen! De vlucht verliep erg goed, alleen voelde ik mijzelf niet helemaal lekker (al vanaf toen ik wakker werd), maar dacht dat is de stress en spanning! Eenmaal geland heb ik de tactiek volg de groep toegepast omdat ik anders geen idee had waar ik heen zou moeten gaan en dit pakte goed uit. De juiste bagageband snel gevonden en zo kwam ook mijn koffertje snel tevoorschijn. Op naar de uitgang, opzoek naar mensen die ik nog nooit had gezien en zij mij ook niet. Gelukkig herkende ze mijn niet Griekse uiterlijk en stapte op mij af. Meteen werd er goed voor mij gezorgd, ze brachten me naar mijn verblijfplaats en namen mij mee uit eten aangezien ik wel honger zou hebben na zo’n reis. Ik proefde meteen de Griekse gastvrijheid van deze mensen (werken alle 3 op mijn stage bedrijf). Ze namen me mee naar een heerlijk (ook voor hun een onbekend) restaurantje met leuke Griekse live muziek. Na volgestopt (positief) te worden met allemaal lekkernijen en drankjes bleek dit toch niet de beste oplossing te zijn voor mijn lichaam en belande het later allemaal weer in de WC.
De dag daarna heb ik even een bezoekje gebracht aan de dichts bijzijnde supermarkt zodat ik weet waar die zit en hoe het hier allemaal zijn gangetje gaat. Christina, Nikon & Aliki (de 3 van mijn stage) hadden al heel lief wat benodigdheden gebracht de dag toen ze me ophaalden, zoals shampoo, handzeep, wc-papier, vuilniszakjes etc. omdat ik dat waarschijnlijk niet mee had genomen tijdens de vlucht. De rest van de dag heb ik nog wat rustig aangedaan aangezien ik mijzelf nog steeds niet goed voelde en ik in de avond met Nikon & Alliki nog op zou gaan. In de avond zijn we naar Monastiráki geweest om me ook meteen even kennis te laten maken met het metrosysteem van Athene. Aangekomen hebben we rond gewandeld en ook gegeten, dit keer maar een paar happen salade aangezien ik meer niet opkreeg.. Ook vanavond eindigde dit weer in de wc .
Zaterdag heb ik eerst een filmpje gekeken en op mijn weg om de omgeving een beetje verkennen kwam ik Aliki tegen, die aan het rond wandelen was omdat ze moest wachten op haar vis die bereid werd in de supermarkt (duurde een uur vandaar). Ze heeft mij toen geholpen met het verkrijgen van een Griekse SIMcard, kost blijkbaar nogal wat moeite om dit geregeld te krijgen. Daarna even wat boodschappen en lekker naar huis, toch voelde ik mijzelf nog steeds niet helemaal goed en werd eigenlijk alleen maar erger. Terwijl ik eerst dacht, gewoon goed slapen dan gaat het wel over. Nadat Olaf mij ervan had overtuigd om contact op te nemen hierover met Nikon & Alliki heb ik dit maar gedaan. Ook zij vertrouwden het niet helemaal en hebben mij naar de eerste hulp gebracht, toen ik daar aankwam was ik erg blij dat ze mee waren. Het was een grote chaos daar veroorzaakt doordat het zaterdag avond was (uitgaan etc.), er was een demonstratie geweest en een ruzie tussen verschillende politieke aanhangers. Genoeg gewonden dus. Gelukkig werd ik tussendoor goed geholpen door de arts en verpleging, alleen kwamen zij jammer genoeg tot de conclusie dat het beter was dat ik een paar dagen in het ziekenhuis zou verblijven.
Aangekomen op mijn kamer lag ik gelukkig met nog maar 2 andere vrouwen op de kamer waardoor het wel fijn rustig was. In bed kreeg ik meteen pijnstilling en antibiotica toegedient, met daarop volgend nog voldoende vocht. Gelukkig verdween de pijn in mijn buik en na twee dagen had ik hier eigenlijk geen last meer van, alleen ging de pijn jammer genoeg over in misselijkheid (veroorzaakt door de medicatie). Ik was even vergeten hoe verschrikkelijk het is om je constant misselijk te voelen, haha verlangde bijna weer terug naar de pijn van eerder. Mijn “kamergenoten” + 1 man die niet van het bed van zijn vrouw wijkte waren erg behulpzaam. Waar ze konden hielpen ze mij wanneer ze zagen dat bijvoorbeeld het infuus opwas, of wanneer ze merkte dat ik wel erg veel moest overgeven. Met de nodige gebaren en enkele Engelse woorden die ze spraken hebben we toch het een en ander duidelijk kunnen maken aan elkaar. Het gene waar ik mijzelf vooral aan ergerde was dat 1 vrouw elk moment dat ze met iemand kon praten aangreep, pff en dan kwam ze los. Zo vaak in mijn hoofd geschreeuwt of ze niet alsjeblieft haar kop kon houden (kon mijzelf nog net inhouden haha). De vele belletjes, berichtjes en de bezoekjes van Christina, Nikon en Alliki hebben het verblijf daar allemaal zoveel makkelijk gemaakt! Bedankt daarvoor :)
Donderdag mocht ik dan EINDELIJK naar huis, Christina en Nikon brachten mij heel lief naar huis en zijn voor mij even langs de apotheek geweest om mijn laatste antibiotica kuur op gehalen. Na een overheerlijke douche (rond 12 uur ’s middags) heb ik bijna alleen maar geslapen of films gekeken tot de volgende dag. Ook vrijdag heb ik de dag doorgebracht met films, series, eten (wat weer zoveel beter ging) en slapen. In de avond kwam eerst Alliki even langs, die simpele lichte maaltijd voor mij had bereid (erg lief) waarna Nikon ook kort nog even volgde. Ik was zo blij dat ik weer een beetje fatsoenlijk kon eten na 6 dagen zo goed als niets (of ziekenhuis eten waar je ook niet meer dan een paar happen van weg kreeg).
Het tweede weekend in Athene heeft het allemaal weer helemaal goed gemaakt! Zaterdag had ik rond 12.30 met Alliki afgesproken bij het metrostation bij mij in de buurt en zijn richting het centrum gegaan, we hebben daar een paar uur rond gewandeld waarbij ze mij een aantal bezienswaardigheden heeft laten zien en punten aangewezen die ik echt moet zien in de tijd dat ik hier ben. Aan het einde van de trip zijn we beland op een overheerlijk echt Grieks terrasje in een smal straatje met uitzicht op een ruïne, omsingeld door poezen en lekker eten! Helaas nog geen biertje of wijntje voor mij maar de typische Griekse salade (choriatiki) met een sprite maakte de dag compleet! Om haar alvast te bedanken voor de goede zorgen heb ik haar ook getrakteerd op een lekker gerechtje (naam kwijt) en een biertje. Het is zo leuk om met haar op stap te gaan, kunnen echt lekker kletsen en ze is heel makkelijk in de omgang. Zondag ben ik zelf lekker op pad gegaan, na een smoezelige man die ik in de metro ontmoette was ik wat voorbarig maar o wat een fijne dag was het weer! Zo’n mooi gedeelte van de stad gezien, eerst een stuk door een park gewandeld en later het Acropolis beklommen en mogen genieten van alle bijzondere ruïnes zoals het bekende Parthanon. Maar ook het uitzicht.. Geen woorden voor, hopelijk geven de foto’s een beetje een indruk. De middag afgesloten met een lekkere Dakos salade (Hard brood met daarop Olijfolie, tomaat & feta = nomnomnomnom). Het weer was dit weekend trouwens overheerlijk, kon gewoon zonder jas over straat en volop genieten!
Na een weekje uitstel nu maandag dan echt beginnen aan mijn stage! Ben benieuwd hoe ik mijn stage bij het Benaki Phytopathalogical Institute ga ervaren! Maar daarover dus meer in mijn volgende verslag :).

(Foto's willen nog niet lukken, hopelijk volgende keer dan!)